Hoxe, O FAIADO DA MEMORIA EN CARRACEDO
O documental merece a pena, as mulleres sentiranse TODAS, un pouco protagonistas. Vai por elas.
Carracedo Fala, constituida por xente moi formada
Temos unha especie de ternura polos irmans Frieiro. A Fatima coñecemola fai bastantes anos, unha profesional do periodismo, redactora no DIARIO DE AROUSA no que escomenzou moi nova.
O seu irman, Javier Frieiro, Licenciado en Historia é un valor importante no mundo da Memoria Historica Democratica.
Xa participou nun traballo, nun libro ou publicacion PASADO ARRINCADO, coordinado polo catedratico da USC, Emilio Grandio.
Eles dous xunto a Laura Bello, que segun sabemos a idea de crear a asociacion partiu da sua persoa, comunicoullo a Xavier, que mostrouse encantado e co paso do tempo chegou Fatima. Laura ten a pasion de Carracedo, a vive. licenciada en ADE (Administración y Dirección de Empresas) sempre atopa algun oco que a leve a facer cousas pola sua parroquia. Asociacion ou movemento que utilizan para xestionar e poñer en valor o lugar, a parroquia, a sua parroquia.
Roteiros historicos, publicacions con fotografias dos veciños, antiguas, proxeccions de documentais…Noraboa a Carracedo polo que teñen, que Laura Bello nos disculpe por non nomeala como merece, ela é unha das poñedoras en valor de Carracedo.
“As cousas grandes non so pasan nos lugares grandes”,
Vemonos hoxe nun lugar privilexiado por ter fillos ilustres en CULTURA, e tamen un fondo veciñal que o merece.
ATA POLA TARDIÑA
Libro do grupo HISPONA, traballo coordinado polo profesor da USC, Emilio Grandio, “Pasado arrincado”, ten varios temas, o de Vilagarcía, de Javier Frieiro, fálanos do edificio Ribainsa, que se comenzou a construir no ano 1968, e que marcou o tempo de alterar o ritmo das construccións neste pobo, de modificar e afear a fachada marítima e outros lugares.
Traballo sobre o movemento veciñal e urbanismo nos últimos anos do franquismo en Vilagarcía. Co exemplo do mastodóntico inmueble construido ao final da rua Rosalía de Castro,.un exemplo do que as autoridades da dictadura soñaban para o noso pobo , a investigación leva por título “Ribainsa uno. Movemento veciñal e mobilización democrática”.
30 de Novembro do 2025, domingo
Subidas en O RAMAL, SAN ROQUE, A VILAGARCIA DE ONTE, CENTROS DE TRABALLO.
En portada, fotografia DOS VECIÑOS, aquelas inundacions que asolagaban os pobos de Pontecesures e Padron cando chovia de aquela maneira no pasado reciente.
Aproveitamos para despedir Novembro, mes no que choveu e sentimos baixar as temperaturas, nada que non sexa normal.
Bos dias, estades invitados a proxeccion en Carracedo do noso documental “EU TAMEN NECESITO AMAR”.
Pilar en Cambados
Agustin Lopez emigrante en Estados Unidos fixo varias inversions, na sua volta, entre elas comprou unha propiedade en Cambados. A fotografia recolle unha festa celebrada baixo a parra do pazo ou casona. A esquerda Pilar Lopez, irman de Agustin, a dereita, Luisita e Roque Varela, invitados a festa.
Luis Paz no corazon
Luis seguia desde Cataluña donde vivia o noso Faiado, Luis era do barrio de San Roque en Vilagarcia, neto dos sastres, toda a familia querida no pobo, cando eramos catro. Na fotografia Luis Paz cas suas avoas, contemplando a escena Toñita del Rio, nai do propietario do Bar Xoxes, nora dos sastres.
No interior do bar
Eran veciños na calle do medio, asi se chamaba a rua paralela a calle do Rio e a Marina, a rua Romero Ortiz, portas abertas e veciños ben levados, ali situamos o Bar El Burato, propiedad de Angelita Suarez e Manolo o Carabeleiro de Cornazo, vivian tamen Concha a aceiteira, a familia de Marimar, a familia Reguera, os Rodriguez Pampin,na entrada a rua estaba a tienda de Concha, tamen o kiosco de Armando é Juana Sosin e Juan Meaños irman do Carrillo. Na foto dentro do Burato, vemos o matrimonio Meaño Sosin, con Angelita.
Señor Antonio Sosin con un neto
Diante do kiosco familiar no Ramal, actualizado, seria na entrada da rua Moreira, a que vai cara a estacion do tren.
29 de Novembro do 2025, sabado
Subidas no Carril, Atopando Detalles, Primeiras Comunions.
En portada, parte do Barrio de Santa Lucia, ese xardin da dereita non o lembro, sei que habia un kiosco que o rexentaba Concha, logo tres saidas ou ruas a da dereita nos levaba por diante de Telegrafos, un pouco mais adiante a tienda de Pura, Pirucha i Elvira, tiñan un irman, un home que sempre o recordo partindo leña, habia outra irman casada fora da casa, Filomena, nai de Purita Padron. Nesa rua, Mendez Nuñez, vivian varias familias, Oristila nai de Luisa, Suso, Claudio e Oristila Dieguez, estaba a carbonera, o Club de Regatas, Marisa nai de Fran, un pouco mais adiante as Sosinas, Felicidad e Bernarda, Manolo Jimenez e familia.
No centro a calle do Rio, que empezaba con Pirelli, nos baixos de unha casa preciosa que afortunadamente sigue en pé, a continuacion Pura a Lobata con Balbinita e o seu negocio de carne de porco. A Carrachaza, louza familia Troche, logo a mitica taberna de Oubiña, Nacho o fotografo, a sede da Once e a zapateria de Reguera. Enfrente, vemos na foto o edificio bonito de verdad, nos baixos a Transmediterranea, nos pisos Moncho Cuervo e familia, a continuacion Bouzada do Bar Croco, logo a Escola do Quince, as profes, Pura e Toña, a carpinteria do seu Pai Señor Manolo Mauriz, a do Bagulleiro co seu negocio, nesa casa viviu Antolin Garcia e a sua familia. Na casa donde logo se instalou a cafeteria California, anteriormente estaba a carpinteria de Mouriño que durante a represion foi un personaxe de libro.
E logo nos queda a rua da esquerda, ali estaba o Asilo antigo, a casa da Galanteira, a comandancia dos Carabineros de mar, con un patio espectacular rodeado de vivendas, ali vivian as familias dos carabineros, na miña memoria a familia Vaquero que logo a trasladaron a Tuy. A escola de Perpetua Ruiz, outro patio con vivendas ali vivia Celia e Tucho o seu irman, Isabel nai de Colas o meu amigo, Jose Maria e outro irman, o Papá morreu moi novo, Pura Araujo, filla de Ramiro, obrera de Gaseosas Puga xunto a o seu home, moi empeñados o matrimonio en dar estudios os fillos, conseguironno, enfrente o Bar do Croco.
Recordos que viven con nos, faltan moitas vidas, quedan atras.
Bos dias, saude, penultimo dia de Novembro
Xardin da Parroquial.
A fonte do xardin da Parroquial, durante moitos anos as familias a utilizaban como fondo de fotografia para os seus eventos, comunions bautizos e vodas. A vemos con auga, os arbores as calas…
O neno vestido de mariñeiro na sua comunion
No Campo da Lomba
Pola esquerda Casimiro Martinez, profesor, Director do Colexio Nacional, a continuacion Bazaco, Secretario do Concello, no centro de sombreiro, Carlos Comendador, traballador da ELECTRA, pai de Carmucha, Monchete, Carlos e Pilar.