Subidas en FAMILIA, OS DURANS E RUBIANS.
En portada unha motora a tope, leva xente enriba da ponte do barco, esto tamen é reflexo de unha epoca, na nosa memoria se recollen estas esceas, nas festas da Guadalupe en Rianxo, do Nazareno na Pobra e as distintas procesions do Carmen.
Bos dias, saude para todas-os
Nadal do 1965, Josefa e Jesus fotografianse con os seus fillos, Maria Jose e Jose Luis, ca sua nora e o neto. Falta na fotografia Maite, outra das fillas da familia, Maite, cantante impresionante do noso pobo, moita xente a lembra no Cine Cervantes en aqueles festivais memorables que reflexaban un tempo, unha epoca
Tinucha Rolan, en Rubians, a terra de José Santiso, o seu home, retratandose con un bebé ao caron de unha vespa. O bebé, pode ser a sua filla Carmen. Vendo a escena, a sobriña Maruja Otero.
A familia da Nena de Rico, casada con Galban, o seu irman, Jose Antonio Rico, a dereita. A fotografia pode estar sacada na rua do Rio, donde vivian, nun dia de festa.
E os nenos poden ser Alfonso e Waldo Galban Rico
Subidas: un video do barco que a finais dos anos sesenta visitaba Vilagarcia con turistas. O barco foi construido en Suecia e logo de un tempo de navegacion mercouno unha compañia alemana
A Vilagarcia de Onte, Persoas Recordadas e O Ramal.
En portada, unha moza no peirao de ferro, atras a casa que encargaron a sua construccion a familia Villar, abó entre outros da Nena de Padin, a esquerda o Club de Regatas.
Bos dias, saude para todos.
A vella Comandancia de Marina, na fotografia o Comandante da epoca retratase co resto da tropa e funcionariado asi como o reemplazo dos mariñeiros.
O muro, parte traseira da Villa Aurora, unha preciosa casa da familia Priegue, ali vivian tres irmans solteiras, lembradas con moito cariño.
A Nai, Josefa, con Fita Bernardez a sua filla, xente que lembramos como ciudadanas que botaron unha man no crecemento da nosa vila.
Que queden grabadas como tal no FAIADO DA MEMORIA
A nosa relacion cos barcos era totalmente distinta, o que mais se parecia a vida de eses turistas era coller a motora do meu Pai e ir a Cortegada a xantar os domingos. Os barcos nosos falaban de traballo. O barco sueco viña cargado de turistas…na nosa zona eso era algo que non estaba para o noso presente de finais dos sesenta.
Quizas algun dia…
Bueno pois afortunadamente as cousas cambearon.
Que o traia a consignataria de Reboredo e que nos anos setenta, os que eramos uns rapaces novos que non habiamos vivido poñemos de exemplo as visitas da Escuadra Inglesa, a chegada de este barco o KUNGSHOLS, atraia a nosa curiosidade. Viña cheo de turistas con unhas pintas moi raras…
Coñecida por Geli, criada na rua Santa Lucia, vivia a sua familia no primeiro edificio de pisos, que se habia construido nesa rua.
A recordo nos anos setenta do brazo da sua Nai casi sempre. moi querida, moi protexida e moi simpatica.
Sentimos pena de que todo aquilo que nos contaron na nosa infancia, o do ceo o do inferno, non sexa asi como moi veridico. Nos gustaria pensar que ao final do camiño, pra algunhas persoas, está a porta aberta do ceo. Por exemplo para Geli.
A Luz e Javier, o resto da familia o noso sentimento polo pasamento da sua irman.