O faiado: Espazos

5 de Decembro do 2024, xoves

Subidas en FAMILIA, OS DURANS E RUBIANS.

En portada unha motora a tope, leva xente enriba da ponte do barco, esto tamen é reflexo de unha epoca, na nosa memoria se recollen estas esceas, nas festas da Guadalupe en Rianxo, do Nazareno na Pobra e as distintas procesions do Carmen.

Bos dias, saude para todas-os

Parte da familia Fiuza

Nadal do 1965, Josefa e Jesus fotografianse con os seus fillos, Maria Jose e Jose Luis, ca sua nora e o neto. Falta na fotografia Maite, outra das fillas da familia,  Maite, cantante impresionante do noso pobo, moita xente a lembra no Cine Cervantes en aqueles festivais memorables que reflexaban un tempo, unha epoca

4 de Decembro do 2024, mercores

Subidas: un video do barco que a finais dos anos sesenta visitaba Vilagarcia con turistas. O barco foi construido en Suecia e logo de un tempo de navegacion mercouno unha compañia alemana

A Vilagarcia de Onte, Persoas Recordadas e O Ramal.

En portada, unha moza no peirao de ferro, atras a casa que encargaron a sua construccion a familia Villar, abó entre outros da Nena de Padin, a esquerda o Club de Regatas.

Bos dias, saude para todos.

Persoal da vella Comandancia

A vella Comandancia de Marina, na fotografia o Comandante da epoca retratase co resto da tropa e funcionariado asi como o reemplazo dos mariñeiros.

O muro, parte traseira da Villa Aurora, unha preciosa casa da familia Priegue, ali vivian tres irmans solteiras, lembradas con moito cariño.

Nos facia soñar

A nosa relacion cos barcos era totalmente distinta, o que mais se parecia a vida de eses turistas era coller a motora do meu Pai e ir a Cortegada a xantar os domingos. Os barcos nosos falaban de traballo. O barco sueco viña cargado de turistas…na nosa zona eso era algo que non estaba para o noso presente de finais dos sesenta.

Quizas algun dia…

Bueno pois afortunadamente as cousas cambearon.

Finou Angeles Gago Lopez

Coñecida por Geli, criada na rua Santa Lucia, vivia a sua familia no primeiro edificio de pisos, que se habia construido nesa rua.

A recordo nos anos setenta do brazo da sua Nai casi sempre. moi querida, moi protexida e moi simpatica.

Sentimos pena de que todo aquilo que nos contaron na nosa infancia, o do ceo o do inferno, non sexa asi como moi veridico. Nos gustaria pensar que ao final do camiño, pra algunhas persoas,  está a porta aberta do ceo. Por exemplo para Geli.

A Luz e Javier, o resto da familia o noso sentimento polo pasamento da sua irman.

 

1 2 688