Fonte de Santa Lucia, as mulleres coas baldas pra encher de auga o ambiente de autentica necesidade, a xente descalza. O edificio que vemos é o antiguo asilo, a esquerda a verxa. A imaxen pode ser de principios do seculo XX
Fonte de Santa Lucia, as mulleres coas baldas pra encher de auga o ambiente de autentica necesidade, a xente descalza. O edificio que vemos é o antiguo asilo, a esquerda a verxa. A imaxen pode ser de principios do seculo XX
Na actualidade, Praza da Constitucion. A dereita vemos a fonte que era tan visitada cando non habia auga nas casas.
Subidas en A PRAIA DE COMPOSTELA, PERSONAS RECORDADAS A VILAGARCIA DE ONTE.
En portada, o barrio de Santa Lucia, lugar de nacemento, fogar, familia querida, crianza, xogos, infancia, soños…
Bos dias, moita SAUDE
D Jesus Garrido, Chantada…e co microfono un xovencisimo Amadeo Abalo pioneiro na radio de Vilagarcia. Xunto con Candido Barral de Vilanova e Aurelio Alvarez, facian radio na emisora parroquial. Era a finais dos cincuenta
….Adolfo Llovo y José Portela
Desde aquí un recuerdo para el padre de Amadeo.
Si queremos hacer memoria social, hay que acordarse de hombres como este, y dejár los intercambios sociales para otro apartado.
Comentario por luis (29-10-2009 23:50)
A Nai e o Pai de Amadeo foron detidos no Decembro do 1939, na sua casa de Perron, eles dabanlle cobixo a os que estaban fuxidos polos montes. Era a Inquisicion, con eles detiveron a dous rapaces de vintetantos anos que fusilaron. Os Pais de Amadeo foron condeados a morte, logo conmutaronlle a pena e sairon en liberdade no ano 47. Facer o inciso de que Consuelo, a sua avoa, finou no ano 47 en Septembro, Esmeralda a tia andaba embarcada de camareira nos barcos da emigracion, Antonia, arredor do 1948 casou e marchou para Venezuela. A que se quedou na casa, cos fillos de Esmeralda e Amalia, foi Maria, miña avoa. Amadeo o neno, o da foto, foi criado en S Lucia pola sua aboa Consuelo, e suas tias Antonia, Esmeralda e Maria. Cando os pais sairon da carcere, Amadeo negouse a irse con eles, tivo os estudios de comercio en Pontevedra, foi a Academia de Cerecedo ca sua prima Margarita, empleouse nun banco e nas suas horas libres facia radio
Comentario por Faiado (31-10-2009 19:00)
Esta ultima entrada, si es memoria social.
Por suerte, hemos recuperado a los padres de Amadeo de su anonimato.Lo triste es que aún nos quedan muchos mas por recuperar.
Imposible explicarse mejór con tan pocas palabras, y sin faltar al respeto a nadie.
Felicidades Maggy.
P.D.Desde aquí, propongo un nuevo espacio, dedicado a un buzón de reencuentros entre villagarcianos, y dejár las fotos para sus correspondientes comentarios.
Lo digo por los “cotilleos” y entradas en algunas fotos,que personalmente creo que no son las mas adecuadas para los objetivos que nacio este blog,desde luego desde mi punto de vista.
Comentario por luis (04-11-2009 16:52)
No conocía la historia de los padres de Amadeo a quién tampoco recordaba claramente hasta que Luis al teléfono me dió las claves para identificarlo.
Me gusta conocer estas cosas de la historia social de nuestro pueblo.
Muchas de estas historias han estado tapadas. Cuando las conoces, entiendes mejor algunos comportamientos y posturas ante la vida de determinadas personas.
Comentario por Paco Salgado (12-11-2009 13:08)
Y el que está a la izquierda de Adolfo Llovo será Bermejo Goday?
Comentario por Daniel Garrido Castromán (18-10-2010 23:08)
Daniel, pues pudiera ser como tu sugieres el farmacéutico José Antonio Bermejo Goday, que a finales de los cincuenta fue concejal.
Comentario por luis (19-10-2010 09:38)
El banco donde trabajó Amadeo era el Banco Hispano Americano.
Comentario por Joaquín Sampere Rietz (29-10-2010 20:27)
Elias Penide xunto a os sobriños, Marcelino e Quico, fillos dos seus irmans Lolita é Marcelino. Na fotografia, do 1961 tamen figura Marivi Guinarte, filla de Victoria e Benito un carabinero destinado na vila
Fillos de Fita (Josefa) Bernardez e Francisco Prieto. A esquerda, o mais vello, Paco, nacido no Carril e criado en Santa Lucia, na casa dos seus abós paternos.
Vemos a Pepe Martinez xunto a Oliva, a sua dona, Manolo casado con Marichi irman de Pepe, e a Vitoria que durante moitos anos traballou na Merceria Josefa arreglando as medias de cristal, “Collendo os puntos das medias”.
A merceria Josefa estivo situada en Santa Lucia, frente a porta principal da igrexa dos Claretianos, logo pasou a Praza do Obelisco.