Nos anos sesenta querido Luis, tamen pasaba o Organillo, os rapaces corriamos xusto hasta a fronteira, aquela que se marcaba desde as casas de cada un, “No os quiero ver pasar de la casa de Purita en adelante” ¡A cantinela¡ O organillo facia pensar nun mundo cheo de ilusion, era bonito pra nos pensar en andar polo mundo facendo musica
fotografía donada por Antonio Rey
Deixa unha resposta