Casi non se ve de vestido a cuadros a dereita, emigrou co seu home e fillos a S Lucia de Gordon na provincia de Leon, tempos frios, tempos tristes, nunca esquenzeu Vilagarcia, sempre comparaba todo,Carmen traballou moi forte por sacar os fillos adiante. Cholo o mais vello nun accidente na mina quedou sin unha perna e sin unha man, en aquela España non tiña unha pension, unha paga, non tiña dereitos…os outros fillos desde nenos sacando carbon Roberto Tino e Parrulo. A nai morreu pronto, tiña moito door almacenado. Os do Faiado somos sobriños de Carmen, gostarianos que poidese ver o xiro nas vidas dos seus fillos…seria feliz.
donado por celita
Deixa unha resposta