El, o meu amigo, ten o suficiente brillo na sua vida tanto profesional como persoal pra non necesitar que nadie lle de lustro, que nadie lle dore a pildora. Non imos falar eiqui de nada que non sexa, as mans abertas e tendidas de Enrique pra que nos sexamos quen de alcanzar utopias, de cumprir soños que nos permitan chegar a cotas imposibles de alcanzar sin as xestion de Enrique, sin a sua intermediacion. Todo, necesario para falar de MEMORIA, para falar de aquela xente masacrada por nada, para que catro golpistas con sede de sangre apaciguaran as suas ansias de poder.
Gracias querido Enrique, por permitirnos colocar a Memoria con letras de ouro no lugar que corresponde.
Enrique Leon
In
Deixa unha resposta