Beatriz Paredes Romero, filla de Paca e Tarata. Eu crecín escoitando falar de Tarata, a súa nai quedou viúva con vinteoito anos. Miña tía Esmeralda, tomou a decisión de marchar embarcada de camareira nos barcos da emigración que facían a viaxe de Vigo a La Guaira, Rio de Xaneiro, Buenos Aires… deixou os fillos na casa materna, que xa en aquel tempo xestionaban as súas irmáns Antonia e María. Elas foron as que criaron a Moncho, Tarata e Jose, con moitísimo amor, teño que dicir que foron correspondidas.
Co transcorrer do tempo Esmeralda xubilouse, e axudou moitísimo a crianza de meu irmán e mais eu. Era a que nos lía os contos as noites, era a que nos levaba ao cine nas vacacións, por suposto a vela película que lle gustaba a ela. Onde vas Alfonso XII? aínda hoxe a sei de memoria. Miña Tía Esmeralda e unha figura moi importante da miña infancia. Ela era a nai de Tarata, avoa de Beatriz Paredes, hoxe de cumpre anos.
Querida prima temos un chocolate pendente è programado desde fai moito tempo. En Xaneiro tomámolo. Que teñas paz e moita saúde, nesta casa querémoste
Deixa unha resposta