Aquel día, o 28 de novembro de 1993, domingo, comenzou dunha forma terrible. Cun temporal de chuvia e vento que chamaba mais a quedarse na casa que sair a rúa, pero no que a gran parte do texido asociativo de Galicia quixo volver vivir e respirar e utilizou como forma de exprexión contra o narcotráfico esta manifestación. Falamos, en primeiro lugar, das Asociacións de Pais e Nais, Federacións e Confederación, CONFAPA Galicia, con Juan José Sánchez Arévalo na presidencia, vital para o desenvolvemento da manifestación.
As Asociacións de Veciños, desde Caranza ao Ribeiro. Movilizadas todas, intentando que o resto do país entendese que a comarca do Salnés non era o que se vía nos medios de comunicación cando se reflexaba o Xuicio da Operación Nécora na Casa de Campo en Madrid.
Nós, a sociedade no seu conxunto, éramos as vítimas daqueles catro iñorantes e golfos que somentes querían facerse ricos a costa das vidas da xente nova que eran os nosos fillos.
Eramos cidadás honrados, xuntos, condenando ós delincuentes.
A FEDERACIÓN DE ANPAS SALNÉS foi a organizadora daquel evento saneador e pedagóxico que convirtiu as rúas de Vilagarcía nunha marea humana, nun nido de xente que rexeitaba ós narcos causantes da morte de tantas vidas inocentes.
