Categoría: Galería de vídeos
-
-
-
-
-
Onte no Faiado da Memoria
Foi un tempo agradable, unha creacion poetica teatral da autora da obra TEMPO DE SILENCIO. Da man de Andrea Fernandez Maneiro e ca musica de Manuel Dopico pasamos un bonito tempo, a min gustoume moitisimo. Andrea comunica o que quere e Manolo ca sua empatia ca musica nos deixan pegados a silla o tempo que faga falta
-
Aquel barco que viña do extranxeiro
Que o traia a consignataria de Reboredo e que nos anos setenta, os que eramos uns rapaces novos que non habiamos vivido poñemos de exemplo as visitas da Escuadra Inglesa, a chegada de este barco o KUNGSHOLS, atraia a nosa curiosidade. Viña cheo de turistas con unhas pintas moi raras…
-
HOXE CÚMPRENSE 31 ANOS DAQUILO
Aquel día, o 28 de novembro de 1993, domingo, comenzou dunha forma terrible. Cun temporal de chuvia e vento que chamaba mais a quedarse na casa que sair a rúa, pero no que a gran parte do texido asociativo de Galicia quixo volver vivir e respirar e utilizou como forma de exprexión contra o narcotráfico esta manifestación. Falamos, en primeiro lugar, das Asociacións de Pais e Nais, Federacións e Confederación, CONFAPA Galicia, con Juan José Sánchez Arévalo na presidencia, vital para o desenvolvemento da manifestación.
As Asociacións de Veciños, desde Caranza ao Ribeiro. Movilizadas todas, intentando que o resto do país entendese que a comarca do Salnés non era o que se vía nos medios de comunicación cando se reflexaba o Xuicio da Operación Nécora na Casa de Campo en Madrid.
Nós, a sociedade no seu conxunto, éramos as vítimas daqueles catro iñorantes e golfos que somentes querían facerse ricos a costa das vidas da xente nova que eran os nosos fillos.
Eramos cidadás honrados, xuntos, condenando ós delincuentes.
A FEDERACIÓN DE ANPAS SALNÉS foi a organizadora daquel evento saneador e pedagóxico que convirtiu as rúas de Vilagarcía nunha marea humana, nun nido de xente que rexeitaba ós narcos causantes da morte de tantas vidas inocentes.
-
A CORAL
A CORAL POLIFÓNICA DE VILAXOÁN, o noso recoñecemento ao seu creador e Director Máximo Patiño, e a todos e cada un dos seus integrantes
-
NA PROCURA DOS ÓSOS PARA QUE FALEN
Con motivo do CINEUROPA de 2022, o noso documetal REMOVENDO A TERRA, que narra os momentosa da apertura da fosa común do cemiterio municipal tratando de buscar e identificar os corpos de 19 personas asasinadas e enterradas nela, foi exhibido en paralelo no canal de televisión en streaming FILMIN.
Nos non o poidemos apreciar ao non contar con ese canal na tv da casa pero chegounos esa captura da pantalla e encántanos vela valoración que lle dan a película (falada en galego, con subtítulos en castelán) algúns dos que a viros: 9,3 de 10. É unha cousa que sempre nos encantou, que o público valore moito mais as películas que os xurados, por iso conseguimos mais “premios do público” que doutro tipo.
Por certo, este sábado, día 2 de novembro, ás 19:30 horas, exhibimos o noso último traballo que fala dos homes que habitaron a illa de San Simón, moi ao seu pesar, durante os anos da guerra civil e posteriores e que nos foron contando a súa vida a través de cartas. Moitos deles de Vilagarcía. O seu título, MENTRAS TEÑA MEMORIA, LEMBAREI.
REMOVENDO A TERRA pódese ver, en aberto, no canal de Youtube de O Faiado da Memoria (https://youtu.be/AI9aBMb_7h8?si=ouTSzWm9P4N3n5ZD)
-
ECOS DE CORTEGADA, o documental.
ECOS DE CORTEGADA
A illa de Cortegada é ese lugar, ao igual que a illa de San Simón, que sempre acabamos volvendo, una polas cuestións personais e a outra por Memoria que debemos lembrar. Aínda que nunca debemos esquencer a ningunha das dúas.
No 2016, e baixo os auspicios de Parques das illas atlánticas de Galicia, realizamos unha exposición sobre Cortegada no Salón de Plenos do Concello Vilagarcía de Arousa. Alí, xunto a unha ducia de paneis coas historias dos últimos poboadores da illa (que non colonos) puxemos unha serie de pantallas di vídeo cada un co seu documental. Este, que era o mais longo, era un deles e vai contando e visitando a illa da man de familiares daquela xente que vivira durante xeracións naquel espacio e que por unha “idea xenerosa” dos de sempre, acabáronlla expropiándolla para “regalarlla” ao rei Alfonso XIII.
O herdeiro deste rei, Juan, acabaríalla vendendo (que non devolvendoa) a unha empresa inmobiliaria para que a destrozase pero que non chegaría a poder facelo gracias á ponte que nunca se puido facer.
Agora vos podedes disfrutala na casa, tranquilamente.