Espero que os que non creemos no ceo, no inferno, ou no mais alá… demos na diana, porque a miña avoa era temible e vou a falar dela.
Tivo un mozo, oito anos… enamorados hasta as trancas… ¡Ai, Pepe que juapo era¡… É ese que está na foto, a dereita de todo. Un porteirazo de fútbol o Pepe Lages.
Bueno cunha huchiña de barro escomenzaron a aforrar para casarse. Pepe estívo un tempo na Habana xogando nun equipo cubano. Gañaba moitos cartos, pero non soportaban estar separados.
Cando veu, María, miña querida avoa, notou un cambio en Pepe, comenzou a pedirlle cartos da hucha… daquela o diagnóstico da ludopatia sonaba a chino. A María rompéuselle o corazón… cando se agotou o que había na hucha, puxo fin a relación. TODA a vida lembrou a Pepe. Debería haber unha segunda vida, unha segunda oportunidade para Maria e Pepe.
Texto de Margarita Teijeiro
Deixa unha resposta