A rúa ten agora unha fisonomía ben distinta, por multitud de razóns, digamos que daquela tiña moitísima vida, os mellores establecementos, sobre todo de alimentación, situábanse nesta rúa. O Arousán, Lolita Troche, Simón, Camba, Los Pepes, logo tamén, outro tipo de negocios, Dona Lola, Lucita Troche, Almacenes Olmedo, Iris de Paz, Názara, Calzados Batalla, Panadería Alonso… unha rúa a tope, co paso do tempo fóronse xubilando e pecharon, quedan poucos daqueles ao día de hoxe, que lembremos: Los Pepes e Alonso, a panadería, tamén temos que sumar o Hotel Castelao, no antigo almacén de Llovo.
Logo valoramos outras razóns, acábase de transformala rúa, pois moi ben, pero as cousas non somentes hai que facelas senón facelas ben. Puidose aproveitalo pavimento adoquinado, seguramente habería que reparalo, como se fai en tantos lugares históricos do continente europeo, aquí sobra o cemento, por contaminante e por anti-estético, este feito tamén nos aforrarían cartos publicos, que son de TODOS.
Botamos de menos o verde, arbores, sombra e frescor, hai sitio abondo para todo esto, botamos de menos un equipo asesor desde o concello en materia de naturaleza de verde, ecoloxia á rúa, o que hai xa vemos os resultados, non só en Arzobispo Lago. O mais paradóxico e ver como algúns dos recunchos deses “elementos axardinados” que se situan no medio da rúa, que deberían ter herva pero que non da crecido e se convirte nun “xardín” de sedimento limoso, pois o rellenan con pedras blancas para solucionalo problema.
Decimos isto neste día desde unha rua que non ten vida, noutros tempos estaba a tope e as seis da tarde xa saía a xente para vela Cabalgata de Reises, agora, polo visto, non pode pasar, non hai ninguén, malamente para ir a Praza de Abastos, que dito sea de paso tampouco sobran os usuarios.
Deixa unha resposta